مخاط روده همانند ساير مخاطهاي بدن تحت تاثير شيمي درماني و نيز تحت تاثير پرتودرماني ناحيه شکمي، دچار آسيب و ريزش شده و اسهال ايجاد شود. تعريف افراد از اسهال متفاوت است؛ اما تعريف معمول پزشکي آن دفع بيشتر از 2 بار مدفوع با قوام شل بطور ميانگين هر 4 ساعت يا کمتر است. اين عارضه معمولا خفيف و موقتي است. چنانچه شديد، طول کشيده، خوني، يا همراه با علايمي مانند تب و تهوع باشد، نياز به توجه و درمان سريعتر دارد. توصيه‌هاي معمول:
- مهمترين خطر اسهال، به هم خوردن تعادل آب و التروليتهاي بدن و کم آبي است. لازم است از تامين مايعات کافي براي بدن بيمار اطمينان حاصل شود. چنانچه شدت اسهال زياد بوده و امکان خوردن براي بيمار نباشد ممکن است نياز به تزريق سرم باشد.
- موادي که ملين ذاتي هستند را حذف کرده و تا مدتي فيبر ( ميوه و سبزيجات تازه، نان، سبوسدار...) مواد غذايي را کم کنيد. نان سفيد، برنج و ماکاروني منعي ندارند. مصرف ميوه و سبزيجات پخته شده مشکلي ندارد.
- پنير و ماست از بين لبنيات در دوره اسهال قابل استفاده هستند. شير بعلت کمبود لاکتاز در بسياري از افراد بهتر است تا بهبود اسهال محدود شود.
- غذاهاي چرب و پر ادويه استفاده نکنيد.
- موز و هلو و پرتقال و سيب‌زميني مملو از پتاسيم هستند. مصرف آنها مانع کمبود پتاسيم مي‌شود.
- نوشيدنيهاي غيرگازدار و غيرشيرين‌شده ( آب سيب، دوغ ) بهترين جايگزينهاي مايعات از دست رفته هستند. بهتر است مايعات در دماي اتاق باشند و آهسته ميل شوند.
- اسهال بيش از 24 ساعت بايد به اطلاع پزشک برسد.