ويروس HPV
ويروس پاپيلوماي انساني ( HPV ) به گروهي از ويروسها با بيش از 200 عضو گفته مي شود که شايعترين عفونت ويروسي دستگاه تناسلي انسان است. بسياري از انواع HPV مي توانند حين تماس جنسي ( واژينال، مقعدي يا دهاني ) به راحتي از طريق پوست و مخاط از فرد حامل به فرد سالم منتقل شوند.
HPVهاي منتقل شونده از راه جنسي دو نوع هستند:
- HPVهاي کم ريسک: که سرطانزا نيستند و معمولا زگيلهاي تناسلي ايجاد مي کنند. شايعترين اين گروه HPV 6 و HPV 11 هستند.
- HPVهاي پر ريسک: که مي توانند سرطان ايجاد کنند. HPV 16 و HPV 18 از اين گروه هستند.
عفونت با HPV شايعترين عفونت تناسلي در امريکا است. حدود 80 درصد زنان و 90 درصد مردان فعال از نظر جنسي حداقل يکبار به HPV آلوده شده اند که نيمي از اين آلودگيها از انواع پرريسک بوده است.
بيشتر آلودگيهاي با انواع پر ريسک HPV بي علامت بوده و معمولا 2-1 سال طول مي کشند. اما در مواردي مزمن شده و قابليت ايجاد سرطان را دارند.
چه سرطانهايي با عفونت HPV ارتباط دارند؟
- سرطان سرويکس ( دهانه رحم ): تقريبا تمام موارد سرطان سرويکس مبتلا به عفونت HPV بوده اند.
- سرطان آنال ( مقعد ): 95% بيماران سرطان آنال آلوده به HPV هستند.
- سرطان اوروفارنکس ( قسمت پشتي حفره دهان شامل کام و لوزه ): 70% سرطانهاي اوروفارنکس آلودگي HPV دارند.
- سرطان واژن: 65% موارد با آلودگي HPV همراه است.
- سرطان پنيس ( آلت تناسلي ): 35% موارد آلوده به HPV هستند.
- سرطان ولو ( مهبل ): 50% آلودگي HPV دارند.
در اغلب موارد فوق، رابطه علت و معلولي بين HPV و سرطان اثبات شده است.
چه کساني در معرض ابتلا به HPV هستند؟
هر فردي که هر نوع رابطه جنسي را تجربه کرده باشد امکان ابتلا به HPV دارد. هرچند در کساني که شريکهاي جنسي متعدد دارند احتمال بيشتر است.
تشخيص عفونت HPV
بررسي بافت يا ترشحات از نظر وجود DNA يا RNA ويروس روش تشخيصي HPV است.تستهاي متعددي از HPV مورد تاييد قرار گرفته اند. اين تست در حال حاضر فقط براي مخاط سرويکس و همراه با تست پاپ اسمير استفاده مي شود.
جهت اطلاع از ابتلا به HPV در مخاط واژن وسرويکس انجام پاپ اسمير و بررسي آن توصيه مي شود. پاپ اسمير که براي
غربالگري از نظر ابتلا به سرطان سرويکس در تمام خانمهاي 21 تا 70 سال سالانه توصيه مي شود، مي تواند آلودگي به HPV را نيز نشان دهد.
درمان HPV
حاملين بدون علامت HPV عموما خودبخود بهبود مي يابند و در حال حاضر درمان ضدويروسي براي آنها پيشنهاد نمي شود. بيماراني که علامتي از عفونت HPV پيدا مي کنند ( زکيل تناسلي، مشکلات تنفسي، ضايعات پيش بدخيم سرويکس ) تحت درمان مرتبط با آن قرار مي گيرند.
پيشگيري از HPV
افراد غيرفعال از نظر جنسي تقريبا هرگز مبتلا به HPV تناسلي نمي شوند.
استفاده از کاندوم در تماس جنسي هرچند با کاهش انتقال ويروس همراه بوده است، اما از آنجايي که پوست محلهاي پوشيده نشده توسط کاندوم در هنگام تماس جنسي نيز مي توانند عفونت را منتقل کنند، استفاده از کاندوم پيشگيري کامل از عفونت را ايجاد نخواهد کرد.
بدنبال کشف ارتباط HPV با انواع سرطانها خصوصا سرطانهاي دستگاه تناسلي، پيشگيري از ابتلا به عفونت HPV اهميت بيشتري پيدا کرد. واکسنهاي متعددي مجوز استفاده جهت پيشگيري را پيدا کردند و تاثير آنها ثابت شده است. 3 واکسن اصلي تاييد شده توسط FDA عبارتند از:
- cervarix که عليه انواع 16 و 18 موثر است و در خانمهاي 9 تا 25 سال کاربرد دارد.
- Gardasil که عليه 16 و 18 و 6 و 11 موثر است و در آقايان و خانمهاي 9 تا 26 سال توصيه مي شود.
- Gardasil 9 که بجز موارد فوق عليه 31 و 33 و 45 و 52 و 58 موثر است و در مردا 9 تا 15 سال و زنان 9 تا 26 سال توصيه شده است.